28η Ὀκτωβρίου 1940, ΔΕΝ ἠσαν ὅλοι παρόντες.
Οἱ δουλανθρωποι τοῦ ΚΚΕ, οἱ λεπροί του ἔθνους
Ὁ Λαός, πλήν κομμουνιστῶν
Ὅταν τό ἔθνος σύσσωμον γύρω ἀπό τόν κυβερνήτην του, Ἰ.Μεταξᾶ, ἐκαλεῖτο νά προσθέση νέες δάφνες στίς ἤδη ὑπάρχουσες εἰς τόν ἀγλαόμορφον θρόνον τῆς ἑλληνικῆς δόξης, οἱ ἐκ γεννέσεως καί ἐξ ἐπαγγέλματος προδότες, μητραλοῖαι κομμουνισταί, πιστοί στό σύμφωνον Μόλοτωφ-Ρίμπεντροπ, πού ὑπεγράφη στίς 23-08-1939 μεταξύ Ἐθνικοσοσιαλιστικῆς Γερμανίας καί Ε.Σ.Σ.Δ., τό ἄφησαν νά ἀντικαταστήση εἰς τήν ψυχήν τῶν τήν ἐθνικήν συνείδησιν. Ὑπό τήν ἐπίδρασίν του καί τίς ὁδηγίες τῆς Γ Διεθνοῦς, οἱ ἐγχώριοι (οὐδέποτε Ἕλληνες) Μπολσεβῖκοι, ἀπέδωσαν τήν εὐθύνη τοῦ πολέμου…εἰς τόν Ἰ.Μεταξᾶ!!!
“Ὁ Μεταξᾶς ἀπό τήν πρώτη στιγμή ἔκαμε πόλεμο Φασιστικό, καταχτητικό πόλεμο… ”
Ὁ ἡγέτης τῆς, τότε, κομμουνιστικῆς πλέμπας Ν.Ζαχαριάδης, ἔγκλειστος εἰς τάς φυλακάς, ἔγραψε τρεῖς ἐπιστολές.Στήν πρώτη, ἀνεγνώριζε ἀνεπιφυλάκτως, ὅτι ὁ λαός ὤφειλε νά ἀγωνισθῆ ἐνάντιον τῶν Ἰταλῶν. Αὐτήν, τό Κ.Κ.Ἐ ἐχαρακτήρισεν ὡς “κατασκεύασμα τῆς ἀσφαλείας καί τοῦ Μανιαδάκη”.Ὁ Ζαχαριάδης σέ δευτέρα του ἐπιστολή, ἀναιρεῖ ὁλοκληρωτικῶς τήν πρώτη, ἰσχυρίζεται ὅτι ὁ ἡρωικός πόλεμος μας εἶναι ἰμπεριαλιστικός (“Ριζοσπάστης” 22-11-40) συμορφούμενος πλήρως μέ τήν γραμμήν Μόσχας-Κομιντέρν.
Εἰς τήν τρίτην ἐπιστολήν του ἡ ὁποία ἐγράφη στίς 17-1-41 (“Κομμουνιστική Ἐπιθεώρησις” Ἰούλιος τοῦ 1942 καί “Ριζοσπάστης” 28-10-45) ὁ ἐλεεινός ὑπάνθρωπος γράφει:
“Ὁ πόλεμος προκλήθηκε ἀπό τήν βασιλομεταξική σπεῖρα….δέν μπορεῖ νά ἔχη τήν παραμικρή σχέση μέ τήν ὑπεράσπιση τῆς πατρίδας μας….καλοῦνται οἱ στρατιῶτες νά ἀρνηθοῦν νά πολεμήσουν….”
Καί καταλήγει, μέσα ἀπό ἕνα σωρό ἐθνοπροδοσίες, ὅτι ὁ Μεταξᾶς εἶναι:
“ὁ κύριος ἐχθρός τοῦ λαοῦ καί τῆς χώρας. Ἡ ἀνατροπή του εἶναι τό πιό ἄμεσο καί ζωτικό συμφέρον τῆς χώρας”
Καί ἐνῶ τό ἔθνος αἱμάτωνε καί οἱ ἀθάνατοι νεκροί μας προσετίθεντο σ΄αὐτούς τῶν Θερμοπυλῶν καί τῆς Σαλαμίνος, οἱ δουλάνθρωποι τοῦ Κ.Κ.Ε, οἱ βρυκόλακες τοῦ κάθε φωτός, οἱ βόθροι κάθε ψυχοπνευματικοῦ λύματος, τότε ἀκριβῶς στίς 31-4-1941, συνεκάλεσαν τήν Κ.Ε τοῦ Κ.Κ.Ε γιά νά διακηρύξουν, ὡς ἐμετό ἀπό τό βορβορῶδες στόμα τους, τά ἑξῆς:
“Ἡ Κ.Ε. τοῦ Κ.Κ.Ε. καλεῖ τούς φαντάρους, τούς ναῦτες καί τούς ἀεροπόρους νά πάρουν στά χεριά τούς διοίκησι τῶν μονάδων τους… νά προτείνουν εἰρήνη στούς ἀπέναντι ἀντιπάλους τους…σταμάτημα τοῦ πολέμου…καί προσανατολισμό τῆς χώρας πρός τήν Σοβιετική Ἕνωση….κάλει τήν ἐργατική τάξη…τούς ἐργάτες μεταφορῶν, ναυτεργάτες, λιμενεργάτες, αὐτοκινιστές καί ἐργάτες πολεμικῶν ἐργοστασίων, νά ἐφαρμόσουν…ἀντιπολεμικό μέτωπο…νά παλαίψουν μέ συγκεντρώσεις, μέ διαδηλώσεις μέ κωλυσιεργεία στήν παραγωγή, μέ οἰκονομική καί πολιτική ἀπεργία….νά πάρει παράδειγμα ὁλόκληρος ἑλληνικός λαός ἀπό τόν ἡρωϊκό ἀδελφό λαό τῆς Βουλγαρίας…”
γιά νά συνέχιση τήν ἐμετική του προδοσία καί μετά τήν γερμανική εἰσβολή καί κατοχή λέγοντας ὅτι
“….ἦταν πλάνη τοῦ λαοῦ ὅτι ὁ πόλεμος ἦταν δίκαιος”..!!!!
Αὐτά τά κτήνη, ὅπου συνεχισταί των εἶναι οἱ σημερινοί μητραλοῖες τοῦ “Σύριζα” καί τοῦ “Κ.Κ.Ε.”, χάρις τήν Δημοκρατία πού…νίκησε, ἀτιμώρητοι, θρασεῖς καί προκλητικοί, παραμένουν οἱ ῥυθμισταί τῆς κοινωνικοπολιτικῆς ζωῆς μας γιά 39 θλιβερά μεταπολιτευτικά χρόνια.
Κατηγοροῦν, νᾶνοι, τόν Ι.Μεταξᾶ, ὅτι ἐξ’ἀνάγκης, μή δυνάμενος ἀλοιῶς νά πράξη (δῆθεν φοβούμενος τήν λαϊκήν ὀργήν τῆς ἐπαύριον) εἶπε τό “ΟΧΙ”. Τήν ἀπάντησιν τήν δίδει ὁ ἀντίπαλός του καί κρατούμενος εἰς τάς φύλακας, μαζί μέ τόν Α.Παπανδρέου, Παναγιώτης Κανελόπουλος:
“Λέγουν ὅσοι ἀντικρύζουν μέ ἐμπάθεια καί αὐτά τά γεγονότα τῆς ἱστορίας, ὅτι τό ΟΧΙ δέν τό εἶπε ὁ Μεταξᾶς, ὅτι τό εἶπεν ὁ Ἑλληνικός λαός. Ναί, τό εἶπεν ὁ Ἑλληνικός λαός, ἀλλά ἀφοῦ τό εἶχεν πῆ ὁ Μεταξᾶς. Ἐάν ἔλεγεν ὁ Μεταξᾶς ΝΑΙ, πῶς θα ἔλεγεν ΟΧΙ ὁ Ἑλληνικός λαός, πού ξυπνοῦσε ἀργότερα; Θά τό ἔλεγε βέβαια μέσα του καί θά τό ἐξεδήλωνε ἔμπρακτα ὅταν θά ὠργάνωνε μυστικά τήν ἀντίστασίν του, ἀλλά ἡ Ἀλβανική ἐποποιϊα δέν θά ἐγράφετο ποτέ. Ἄς εἴμεθα λοιπόν τίμιοι ἀπέναντι τῆς ἱστορίας. Τό μέγα ΟΧΙ εἶναι πρᾶξις τοῦ Ι.Μεταξᾶ.”
Στρατηγός Ἰωάννης Μεταξᾶς
Ἡ μεγάλη φυσιογνωμία τοῦ Στρατηγοῦ Ἰωάννου Μεταξᾶ δέν ἔχει ακόμα ἀρκούντως ἐκτιμηθῆ. Ὑπῆρξε λαοπρόβλητος ἡγέτης, ἀγαπητός ἀπό ἕναν λαό πού τόν πίστεψε καί τόν ἀκολουθησε μέχρι τέλους. Οἱ ἐχθροί τῆς πατρίδος καί τοῦ λαοῦ, πολιτικοί και κομμουνισταί ἔκαναν ὅ,τι μπορούσαν νά μή μάθουν ποτέ οἱ νεότερες γενεές την ἀγάπη πού ἔτρεφε ὁ ἑλληνικός λαός πρός τόν κυβερνήτη του.
Ὁ Ἰ.Μεταξᾶς
καί αἱ ἐνάντιόν του πονηραί, ὕποπται καί βλακωδῶς ἐμπαθεῖς σύγχροναι κατηγορίαι
Ἔναντι τῶν πλείστων ὅσων θά μπορούσαμε νά γράψουμε (καί θά γραφθοῦν εἰς τό μέλλον) γιά τά σύγχρονα καταγγελόμενα ἐναντίον του Ι.Μεταξᾶ, παραπέμπομε τούς ἄφρονας καί ἀνιστορήτους κατηγόρους του, εἰς τήν συνέντευξιν πού παρεχώρησε ὁ ἴδιος, στίς 30 Ὀκτωβρίου τοῦ 1940 στό ξενοδοχεῖον “Μεγάλη Βρεττανια” στούς ἰδιοκτήτας τύπου καί ἀρχισυντάκτας Ἀθηναϊκῶν ἐφημεριδῶν:
1) Σ’αὐτούς πού λέγουν ὅτι ὁ Α.Χιτλερ ἀγαποῦσε (sic) τήν Ἑλλάδα καί ὅτι θά εἴχαμε ὀφέλη μέ τήν προσχώρησίν μας εἰς τήν Ἐθνικοσοσιαλιστική Γερμανία:
“……εἰς σχετικές βολιδοσκοπήσεις μας πρός τήν κατεύθυνσιν τοῦ Ἄξονος, μοῦ ἐδόθη νά ἐννοήσω σαφῶς, ὅτι μόνη λύσις θά ἠμποροῦσε νά εἶναι μία ἑκούσια προσχώρησις τῆς Ἑλλάδος εἰς τήν “Νέαν Ταξιν”. Προσχώρησις πού θά ἐγίνετο λίαν εὐχαρίστως δεκτή ἀπό τόν Χίτλερ ὡς “ἐραστήν τοῦ ἑλληνικοῦ πνευματος”. Συγχρόνως, ὅμως, μοῦ ἐδόθη νά ἐννοήσω ὅτι ἡ ἔνταξις εἰς τήν “Νέαν Ταξιν”, προϋποθέτει προκαταρτικην ἄρσιν ὅλων τῶν παλαιῶν διαφορῶν μέ τούς γείτονάς μας, καί, ναί μέν αὐτό θά συνεπήγετο φυσικά θυσίας τίνας διά τήν Ἑλλάδα, ἀλλά αἵ θυσίαι θά ἔπρεπε νά θεωρηθοῦν ἀπολύτως “ἀσήμαντοι” ἐμπρός εἰς τά οἰκονομικά καί ἄλλα πλεονεκτήματα, τά ὁποῖα θά εἶχεν διά τήν Ἑλλάδα ἡ “Νέα Ταξις”…… μέ καταφανῆ προσπάθειαν ἀποφυγῆς σαφοῦς καθορισμοῦ, μοῦ ἐδόθη νά καταλάβω ὅτι ἡ πρός τούς Ἕλληνας στοργή τοῦ Χίτλερ ἠτο ἡ ἐγγύησις ὅτι αἵ θυσίαι αὖται περιωρίζοντο “εἰς τό ἐλάχιστο δυνατον”…… τελικῶς, μᾶς ἐδόθη νά καταλάβωμεν, ὅτι τό ἐλάχιστον δυνατόν συνίστατο εἰς μερικας ἱκανοποιήσεις πρός τήν Ἰταλίαν δυτικῶς μέχρι Πρεβέζης ἴσως καί πρός τήν Βουλγαρίαν, ἀνατολικῶς μέχρι Δεδέαγατς. Δηλαδή, θά ἔπρεπε διά νά ἀποφύγωμεν τόν πόλεμον νά γίνωμεν ἐθελονταί δοῦλοι καί νά πληρώσωμεν αὐτήν τήν τιμήν μέ τό ἅπλωμα τοῦ δεξιοῦ χεριοῦ τῆς Ἑλλάδος πρός ἀκρωτηριασμόν της ἀπό τήν Ἰταλίαν καί τοῦ ἀριστεροῦ της ἀπό τήν Βουλγαριαν. Φυσικά, δέν ἠτο δύσκολον νά προβλέψει κανείς ὅτι εἰς μίαν τοιαύτην περίπτωσιν, οἱ Ἀγγλοι θά ἔκοβαν καί αὐτοί τά πόδια τῆς Ἑλλάδος. Καί μέ τό δίκαιόν των……”
2) Σ’αὐτούς πού δέν ἀναγνωρίζουν τόν ὀξυδερκήν νοῦν τοῦ Ι.Μεταξᾶ καί ἀρνοῦνται τήν ὑπηρεσία του πρός τό λαό καί τό Ἔθνος τίς κρίσιμες ἐκεῖνες ὧρες, εἰς μίαν περίοδον πανευρωπαϊκῆς ἡγεμονίας τῆς ἐθνικοσοσιαλιστικῆς Γερμανίας:
“……αὐτόν τόν πόλεμον, ἀπό τόν ὁποῖον εἶναι δυνατόν καί δουλωμένη ἀκόμα νά βγῆ, προσωρινῶς, ἡ Ἑλλάς. Λέγω προσωρινῶς, διότι πιστεύω ἀκράδαντα, ὅτι τελικως ἡ νίκη θά εἶναι μέ τό μέρος μας. Γιατί οἱ Γερμανοί δέν θά νικήσουν. Δέν μπορεῖ νά νικήσουν. Ὑπάρχουν πολλά ἐμπόδια……ὁ καιρός ὅμως, δέν δουλεύει γιά τόν Ἄξονα. Δουλεύει γιά τούς ἀντιπάλους του…… ἀλλ’ἡ κοσμοκρατορία διά τήν Γερμανίαν κατέστη ὁριστικά ἀδύνατος στήν Δουνκέρκη. Ὁ πόλεμος διά τόν Ἄξονα ἔχει χαθῆ, ἀπό τήν στιγμήν πού ἡ Ἀγγλία διεκήρυξε: “θά πολεμήσωμεν ἔστω καί μόνον εἰς τό νησί μας καί πέραν τῶν θαλασσῶν, θά πολεμήσωμεν μέχρι τῆς νίκης”……ἡ νίκη θά εἶναι καί δέν μπορεῖ παρά νά εἶναι, τοῦ…… Ἀγγλοσαξωνικοῦ κόσμου, ἀπέναντι τοῦ ὁποίου ἡ Γερμανία, ἡ ὁποία ἀφοῦ ἕως τώρα δέν ἠδυνήθη νά ἐπιτύχη ὁριστικόν ἀποτέλεσμα, εἶναι καταδικασμένη νά συντριβῆ……τελικῶς λοιπόν θά νικησωμεν. Καί θέλω, φεύγοντας ἀπό τήν αἴθουσαν αὐτήν, νά πάρετε μαζί σας ὅλην τήν δική μου ἀπόλυτη βεβαιότητα, ὅτι θά νικήσωμεν”.
3) Σ’αὐτούς πού δέν παραδέχονται ὅτι ὁ Μέταξας ἠτο Ἕλλην καί μόνο Ἕλλην:
“……ἀλλά ὑπάρχουν στιγμές κατά τίς ὁποῖες ἕνας λαός ὀφείλει, ἄν θέλη νά μείνη μεγάλος, νά εἶναι ἱκανός νά πολεμήση, ἔστω καί χωρίς καμίαν ἐλπίδα νίκης. Μόνον διότι πρέπει. Γνωρίζω, ὅτι ὁ ἑλληνικός λαός δέν θά ἠτο δυνατόν νά δεχθῆ ἄλλο τί αὐτήν τήν στιγμήν ……ξέρω μέ βεβαιότητα ὅτι ἀπό τήν φοβεράν αὐτήν δοκιμασίαν ἡ Ἑλλάς θά ὑποφέρη. Ξέρω ὅμως, ἐπίσης μέ βεβαιότητα, ὅτι τελικως θά ἐξέλθη ὄχι μόνο ἔνδοξος ἀλλά καί μεγαλύτερη…… ΑΝ ΥΠΕΡΙΣΧΥΣΟΥΝ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ, ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΔΟΥΛΟΙ ΤΟΥΣ. ΑΝ ΥΠΕΡΙΣΧΥΣΟΥΝ ΟΙ ΑΓΓΛΟΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΔΟΥΛΟΙ ΑΥΤΩΝΩΝ. ΑΝ ΚΑΝΕΝΑΣ ΤΟΥΣ, Η ΕΥΡΩΠΗ ΘΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ”…….
4) Σ’αὐτούς πού παραβλέπουν τό πνεῦμα δικαίου, τοῦ Ι.Μεταξᾶ, εἰς τά πολιτικά:
“…… τόν ἀνθρώπινο κόσμο δέν κυβέρνα τό δίκαιον ἀλλά ἡ ἀνάγκη……γι’αὐτό οἱ ἄνθρωποι κάθε φόρα προσαρμόζουν τό δίκαιον πρός τήν ἀνάγκην…… ἡ Ἀγγλία καί ἡ Γαλλια ἐκήρυξαν τόν πόλεμον κατά τῆς Γερμανίας, διότι αὐτή κατεπάτησεν τό δίκαιον, προκειμένου γιά τήν Πολωνία. Γιατί δέν τόν κηρύττουν κατά τῆς Ρωσίας προκειμένου γιά τήν Φινλανδία;”
……………………………………………………………………………………
Πολύ σύντομα, ὁ Μέταξας ἰδιοφυής καί μεγαλόνους δέν ὑπῆρξεν οὔτε Ἀγγλόφιλος οὔτε Γερμανόφιλος. Ὕπηρξε Ἕλλην καί ἡγέτης Μέγας. Γιά ὅσους θέλουν νά πορεύονται σωστά καί Ἑλληνικά.
( Ἡ κατωτέρω προκήρυξις εἶναι ἡ πρώτη πού ἐῤῥίφθη μετά τον Β.Π.Πόλεμον καί τήν λῆξιν τοῦ Συμμοριτοπολέμου, τόν Αὔγουστο τοῦ 1962 στην Ἀθήνα, Θεσσαλονίκη και Ἰωάννινα. Τήν εὐθύνη ἀνέλαβε ἡ Ἐθνικιστική ὀργάνωσις “Ἀναγεννησις” στην ὁποίαν τότε μετεῖχαν οἱ Σπῦρος Σταυρόπουλος, Κώστας Πλεύρης κ.ἄ., πολύ πρίν τήν δημιουργία τοῦ πρώτου ὀργανωμένου κινήματος τῆς 4ης Αυγούστου. )
Στήν 26η ἐπέτειο τῆς 4ης Αὐγούστου 1936
Σαν σήμερα πρίν 26 χρόνια το Ἔθνος άφυπνίσθη και ή Ἑλλάς μέ ἡγέτη τόν μεγάλο ΜΕΤΑΞΑ προχώρησε στον δρόμο τῶν σκληρῶν πεπρωμένων της.
Πρό τῆς 4ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ἐπικρατοῦσε κοινοβουλευτικόν χάος ἡ δυστυχία ἔσπρωχνε τό Ἔθνος στον κομμουνισμό, ή πολιτική διαφθορά θυσίαζε τά λαϊκά συμφέροντα στόν βωμό τῆς εκμεταλλευτικῆς μανίας τῶν πλουτοκρατῶν καί ὁ διχασμός προοιώνιζε ἐθνικές συμφορές. Ό λαός ἐξαθλιωμένος διελύετο ἡ φυλή ἐξουθενωμένη ἔσβηνε. Στίς 5 Αυγούστου θά κυριαρχούσαν οἱ μπολσεβῖκοι καί θά σταματοῦσε ἡ ἑλληνική ἱστορία καί θά ἔπαυε νά ὑπάρχη Ἑλλάς.
Ἀλλά ἡ καταστροφή δέν ἦλθε ποτέ, γιατί ὁ τεράστιος ὀγκόλιθος τῆς 4ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ἔφραξε τόν δρόμο στούς ἀνέμους τῆς συμφορᾶς, πού θά περνούσαν πάνω ἀπό τήν πατρίδα.
Το καθεστώς τῆς 4ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ, καθεστώς κοινωνικῆς δικαιοσύνης καί ἐθνικῆς ἀξιοπρεπείας, ἐδραιωμένο στή συνείδησι τοῦ Ἔθνους, ἐξέφραζε τή θέλησι ὁλοκλήρου τοῦ λαοῦ καί ὄχι ἑνός κόμματος. Ἡ τεχνητή διαίρεσι τοῦ λαοῦ σε ἁλληλομισούμενες παρατάξεις εξαφανίσθηκε παίρνοντας μαζί της τά πάθη ποί ἔσπερνε ὁ κομματικός φανατισμός. Ἡ ὑποδειγματική ὀργάνωσις τῆς ἐθνικῆς κοινωνίας ἀντικατέστησε τήν κοινοβουλευτικήν ἀναρχίαν ἐνῶ ταυτόχρονα ἡ συνειδητή πειθαρχία σ' ἐκείνους πού ἦσαν προωρισμένοι νά ὁδηγήσουν τό Ἔθνος στήν ἀναγέννησι, ἐξησφάλισε στόν λαόν τήν πραγματική ἐλευθερία. Ἡ 4η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ μέ ὅπλο τήν εὐρυτάτη κοινωνική πολιτική ἐξολόθρευσε τόν κομμουνισμό καί ἀπήλλαξε τό Ἔθνος ἀπ' τήν μάστιγα τῆς κεφαλαιοκρατικῆς ὀλιγαρχίας, ποί ἐπεδίδετο στήν οἰκονομικήν λεηλασία τοῦ λαοῦ. Οἱ Ἕλληνες εἰργάζοντο ἀσφαλεῖς γιά μιά καλύτερη ζωή μέσα σ' ἕνα δίκαιο Κράτος, πού τούς ἀνῆκε καί τούς προστάτευε. Τό Ἔθνος ἐνωμένο βάδιζε στήν δημιουργία τοῦ Γ' Ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ.
Ἡ 4η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1936, φυσική συνέχεια τῆς 25ης Μαρτίου 1821, ἄλλαξε τόν ροῦν τῆς παγκοσμίου ἱστορίας ἐπειδή προετοίμασε τό Ἔθνος γιά τόν ἀγῶνα καί γιά τήν νίκη τῆς 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940. Ὅταν ὁ διεθνής κομμουνισμός συμμαχοῦσε μέ τούς ναζί, ὅταν οἱ σάπιες δημοκρατίες συνετρίβοντο καί ὅταν ἡ σβάστικα κυμάτιζε σ' ὅλη τήν Εὐρώπη, τότε ὁ γίγας ΜΕΤΑΞΑΣ βροντοφώνησε ΟΧΙ. Καί νίκησε καί δόξασε τήν πατρίδα καί θυ-σιάσθηκε γιά τήν ἀθανασία της.
Μπροστά στό μεγαλεῖο τῆς θυσίας γονάτισε ἡ Ἑλλάς καί σε ἱερή συγκίνησι ἄφησε νά κυλήσουν περήφανα δάκρυα στό χῶμα πού σκέπασε τό ἐκλεκτότερο τέκνο της τήν μεγαλύτερη πολιτικοστρατιωτική φυσιογνωμία ὅλων τῶν ἐποχῶν: Τόν ΙΩΑΝΝΗΝ ΜΕΤΑΞΑ, πού εἰσῆλθε στήν αἰωνιότητα ἐνδοξότερος τῶν ἐνδόξων. Ἔμεινε φωτεινό παράδειγμα καί μέ τήν τεράστια ἀκτινοβολία του καταυγάζει τούς δρόμους τῆς τιμῆς, τῆς ἀνδρείας καί τοῦ καθήκοντος. Ἄνδρες σάν ἐκεῖνον παρουσιάζονται κάθε χίλια χρόνια.
Ὁ μεγάλος ΜΕΤΑΞΑΣ δέν πέθανε, γιατί εἶναι Ἰδέα πού βασιλεύει στίς γενναῖες ψυχές τῶν Ἑλλήνων. Μονάχα ἔφυγε γιά νά πάη στά αἱματοβαμμένα βουνά ὅπου ἀντηχοῦν παιᾶνες καί ὅπου ἀκούγεται ή κλαγγή τῶν ὅπλων. Ἐκεῖ γυρίζουν οἱ σκιές τῆς σιωπηλῆς στρατιᾶς τῶν χιλιάδων νεκρῶν ἡρώων πού ἔπεσαν γιά τήν πατρίδα. Τοῦ Λεωνίδα, τοῦ Παλαιολόγου, ἡ Δική του! Ἀπ' ἐκεῖ φθάνει ἡ ἠχώ τῆς σάλπιγγος πού καλεῖ: ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΕΛΛΑΔΑ ΝΕΑ.
ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΣ
Μᾶς τό ἀπεκάλυψε ὁ κομμουνιστής
ΤΕΝ-ΤΕΝ τοῦ ἑλληνικοῦ κοινοβουλίου. Αὐτός, πού μέ τίς πλάτες τῶν … καπιταλιστῶν
καί ἰμπεριαλιστῶν Ἀμερικανῶν, ἑτοιμάζεται καί ἀνυπομονεῖ νά μᾶς κυβερνήση. Ἀσυνεπής
καί ἀνακόλουθος, ἰδεολογικῶς, πρός τούς ἐργαζόμενους, τά’βαλε μέ τό μέλος τῆς
κυβερνήσεως, ὑπουργόν Μανιτάκην, ὁ ὁποῖος πρωτοστατεῖ στίς ἀπολύσεις δεκάδων ὑπαλλήλων
και ἐργαζόμενων.
Αὐτή ἡ σιχαμερή ἀσυνέπεια τοῦ συνόλου
τοῦ πολιτικοῦ κόσμου ὅπως “λεφτά ὑπάρχουν”, “τό 2011 θά ἐπανέλθουμε στίς ἀγορές”,
“θά ζητήσουμε ἀναδιαπραγμάτευση τοῦ Μνημονίου”, εἶναι μοναδικόν ἑλληνικόν
φαινόμενον. Τό χειρώτερον ὅμως, παραμένει, ἡ ἀσυγχώρητος πόρωσις τοῦ ἑλληνικοῦ
λαοῦ. Οἱ πολιτικοί αὐτοί δέν θα’πρεπε, τό ὀλιγώτερον, νά τολμοῦν νά
κυκλοφορήσουν. Θά ἔπρεπε νά διώκονται ἀπηνῶς καί ὅσοι συνελαμβάνοντο νά ὁδηγοῦντο
σέ συνοικιακές ἀγχόνες. Βλέποντας τήν μαλάκυνσιν τοῦ λαοῦ καί τήν ψυχικήν ἐρείπωσίν
του, ἀποθρασυνθέντες, ἀσχημονοῦν, προκαλώντας ( πρός ὅσους ἀπέμεινε πλέον ) τήν
κοινήν λογικήν, τήν ἐσχάτην ὑπομονήν καί ἀνεκτικότητα. Λένε ὅ,τι θέλουν!
Προδίδουν ὅπως θέλουν. Ἐξαπατοῦν, κοροϊδεύουν. Δέν τούς νοιάζει. Δέν ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ!
Δικαίως. Ἔχουν κάμει τόσα! Μέ ἀποδείξεις. Μέ στοιχεῖα καί οὐδέποτε ἐτιμωρήθησαν!
Τί περιμένει αὐτός ὁ λαός; Πόσο ἀκόμη; Πόσο ἀκόμη μποροῦμε νά ἐλπίζουμε στόν
ξεσηκωμό του, στήν ἀνάστασίν του; Πόσο ἀκόμη; Τολμοῦμε να ῥωτήσουμε: μποροῦμε
νά πιστεύουμε ἀκόμη ὅτι ὁ λαός αὐτός θά ἀντίδράση; Μήπως ἡ ὅποια ἐπαναστατική “ἐλίτ” θά πρέπει μόνη της, ἀπουσία ἑνός ἐκμαυλισμένου λαοῦ, νά πάρη τίς τύχες τοῦ
τόπου στά χεριά της;
